Siedem protestów na rondzie przy Stryjeńskich. Walka, o której nikt nie chce usłyszeć

Piątkowy chłodny wieczór, rondo przy Stryjeńskich. Funkcjonariusze policji blokują wjazdy, na przejściach dla pieszych pojawiają się mieszkańcy w kamizelkach odblaskowych, z transparentami. Za chwilę Płaskowickiej i inne ulice znów staną. To już siódmy protest osiedla Kazury – siódma próba dotarcia do władz miasta, które konsekwentnie milczą. Poszliśmy na manifestację wysłuchać jej uczestników. Jak się czują z tym, że nikt nie chce z nimi rozmawiać, a w internecie są hejtowani i opluwani?

Historia tego protestu to opowieść o frustracji, która narastała tygodniami, a eksplodowała latem. Ale też o stanie demokracji lokalnej w Warszawie. Mieszkańcy osiedla przez pół roku starali się o spotkanie z decydentami. Wysyłali pisma, wnioski, petycje. Bez skutku.

Po dwóch miesiącach starań zostaliśmy przyjęci przez dyrekcję Zarządu Zieleni i zakomunikowano nam, że właśnie podpisano umowę na budowę kolejnego odcinka parku. Termin ustalono już po podpisaniu umowy

- mówi Andrzej Grad, członek zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej "Wyżyny". List otwarty, pod którym podpisało się 1636 osób, zaginął gdzieś w urzędowych szufladach. Kancelaria Prezydenta Warszawy twierdzi, że nie ma po nim śladu.

- Nasze pismo z prośbą o rozmowę z prezydentem trafia od niego do Wydziału Środowiska, gdzie leży dwa tygodnie, skąd trafia do Wydziału Zieleni i po miesiącu dostajemy odpowiedź średnio merytoryczną o tym, że problem nie istnieje - tak mieszkaniec opisuje mechanizm urzędniczych reakcji na postulaty.

Rozmawiamy podczas trwającego protestu w piątek wieczorem. Na pustym - bo zamkniętym przez policję - rondzie u zbiegu Stryjeńskich, Dereniowej i Płaskowickiej nie ma tłoku aut jak zazwyczaj. W kółko po przejściach dla pieszych spaceruje około 80 mieszkańców sąsiedniego osiedla przy ul. Kazury.

- Czy jesteście zmęczeni? - słychać głos z megafonu. - Nieeee! - odpowiada chór. - To jeszcze parę kółeczek!

332 miejsca zamienione w 187

Konflikt dotyczy przebudowy parkingu wzdłuż Płaskowickiej na terenie miejskim w ramach budowy parku nad tunelem Południowej Obwodnicy Warszawy. O argumentach wszystkich stron pisaliśmy wielokrotnie. Miasto przekonuje, że ubytek wyniesie jedynie 40-45 miejsc postojowych. Mieszkańcy wyliczają zupełnie inaczej.

Z obecnych 332 miejsc ma zostać jedynie 187. Zniknie 155 miejsc przy Płaskowickiej i 124 przy Stryjeńskich. To jest różnica nie kilkudziesięciu, a prawie 150 miejsc

- mówi jeden z protestujących.

Nikt tego nie chce demolować projektu parku nad POW. Nikt nie chce powiększać parkingu. Można zrobić piękny zielony ciąg, jest miejsce na wszystko. Ktoś się uparł, by zabrać miejsca postojowe. Nową nawierzchnię, zrobioną przez Astaldi po zakończeniu budowy tunelu POW. No kurcze, demolować to? To wyrzucenie pieniędzy podatników z błoto!

- mówi jeden z uczestników protestu, pokazując teren parkowej inwestycji.

Alternatywa dla mieszkańców?

Pan burmistrz wysyła nas pod Arenę Ursynów (gdzie UCSiR otworzył dla mieszkańców duży parking po dawnym skupie złomu - dop. redakcja), ale tam ludzie też już się duszą. A pan burmistrz nie dodaje, że tam za rok, za dwa, czy za trzy, może nie ten burmistrz, a następny, wybuduje zaplanowany hotel i parking zniknie

- mówi Andrzej Grad.

Od razu dodajmy, że możliwość wybudowania hotelu jest wpisana do planu miejscowego, ale na razie żadnych projektów nie ma. 

Parking przy Arenie znajduje się ponad 600 metrów od osiedla na Kazury.

To są pierwsi mieszkańcy, czyli wiek 70 plus, czyli potencjalne zmuszanie emerytów ze starszego pokolenia do pokonywania 600 metrów z parkingu. Nie wiemy, ilu mieszkańców Warszawy ma tyle do pokonania, jak zaparkuje swoje auto

- mówi pani Dagmara, uczestniczka protestu.

Dodaje, że mieszkańcy innych pobliskich osiedli też już zgłaszają, że u nich znikają miejsca. To wynika z tego, że przy Płaskowickiej ruszyła budowa kolejnego odcinka parku nad POW.

Protestujący mają gotową propozycję rozwiązania.

Mamy dwie części parkingu. Ta już rozebrana, można położyć na niej krzyżyk. Ale wystarczy zostawić pozostały parking, zrealizować ten, który był planowany w projekcie Zarządu Zieleni z 2021 roku, obsadzić go zielenią. Temat jest zamknięty

- przekonuje Andrzej Grad.

Miasto jednak nie chce rozmawiać, uznaje, że czas konsultacji społecznych się zakończył. Po pierwszej turze protestów mieszkańcy wysłali kolejne pisma do prezydenta i wiceprezydentów. - Napisaliśmy wyraźnie, że protesty się odbyły, że są następne zaplanowane, że są niepokoje społeczne, które można dość łatwo ugasić. Wystarczy wykazać chęć do rozmów. Nie było tam warunków żadnych, tylko chęć do rozmów. I natychmiast protesty zostaną zawieszone - podkreśla przewodniczący zgromadzenia. Odpowiedzi nie było żadnej.

Protest zdeterminowanych seniorów

Chodzenie w kółko trwa już prawie godzinę. Czy nie nudzi się podczas tak jednostajnego spaceru? - Nieee! Rozmawiamy sobie na różne tematy, czas fajnie mija, a przy okazji robimy pożyteczną robotę. Walczymy o swoje - mówi nam starsza uczestniczka blokady, ubrana w kamizelkę z napisem "Park TAK, Parking TAK".

To, co najbardziej uderza na tych protestach, to właśnie wiek uczestników i ich determinacja. 

Średnia wieku jest, jaka jest, ale pamiętajmy, że ludzi w tym wieku już mało czym da się złamać. Oni tutaj nawet jak będą musieli z balkonikiem przyjść, to przyjdą

- śmieje się gorzko przewodniczący zgromadzenia.

To właśnie seniorzy, pierwsi mieszkańcy osiedla, w głównej mierze przechodzą teraz grupami przez przejścia dla pieszych wokół ronda.

Niestety, akurat ci w średnim wieku są zajęci przeliczaniem złotych na franki albo zarabianiem na te franki. Nie mają czasu, wożą dzieci na zajęcia pozalekcyjne. Ja to jakoś rozumiem, wolałbym, żeby była większa reprezentacja średniego wieku. Bo to jest wspólne dobro

- mówi kierownik protestu.

Zapału uczestnikom siedmiu dotychczasowych protestów nie brakuje.

Są lekkie zimy, to możemy i do grudnia chodzić! Wtedy wszyscy już nas znienawidzą, od całego Ursynowa, Wilanowa i Łodzi pewnie też, bo może na obwodnicy stoją! Może ktoś się obudzi? Że trzeba słuchać mieszkańców

- mówi pani Dagmara. 

I zapowiadają, że mogą być kolejne protesty.

Hejt. "Zanim wyszliśmy na ulicę"

Protestujący mają świadomość, że ich działania budzą kontrowersje.

To, co my robimy to jest przecież ostateczność. Ja wiem, że to zakłóca, że to ludzi denerwuje, bo wracają z pracy. Ale przecież nie będziemy palić tu opon. Wszystko grzecznie, spokojnie. My próbowaliśmy przez sześć miesięcy doprosić się jakichkolwiek kontaktów z decydentami. Mieszkańcy są zdesperowani

- mówią.

- Na nas leciał hejt, zanim żeśmy wyszli na ulicę. Byliśmy niszczeni we wszystkiej możliwej formie. Ja naprawdę oczy okrągłe robiłam, co można jeszcze na nas powiedzieć, zanim żeśmy w ogóle wyruszyli na ten protest - wspomina pani Anna. - Ludzie, którzy tu widocznie się wprowadzili niedawno, zupełnie nie mają wiedzy, jak budowano Ursynów, że spółdzielnia wybudowała ten parking 40 lat temu dla mieszkańców. A z tymi gruntami to już w ogóle – to jest wstyd. Ale niestety lepiej jest zrzucić hasełko negatywne i na nas wylać pomyje - dodaje.

- Dzisiaj byliśmy w ratuszu, złożyliśmy kolejne pismo z prośbą o spotkanie. Dziwna rzecz, prezydent nie ma stałych godzin czy dni ustalonych na spotkanie, on tylko w miarę możliwości. Co to oznacza? Jak pan się nie chce spotkać, to nie ma pan możliwości. No tak, zajęty jestem - żali się mieszkaniec. - To co, spotkamy się w przyszłym roku, jak będzie park gotowy? No może bym wam pomógł, ale wiecie, teraz już jest zrobione - ironizuje.

Taktyka przeczekania

- Po prostu jesteśmy brani na totalne przeczekanie. To jest taktyka tak stara, jak protesty - mówi przewodniczący zgromadzenia, pan Andrzej. Policja zapewnia profesjonalną obsługę, ruch jest sprawnie przekierowywany.

- To się po prostu zrobiło stałym fragmentem gry i pewnie obywatele Ursynowa już wiedzą, jak jeździć wieczorem do domu. My chodzimy, bo też jakoś przywykliśmy i robimy to konsekwentnie. Pozostaje nam upór - mówi protestujący mieszkaniec.

Ich zdaniem taktyka władz jest prosta: milczenie i czekanie, aż protestującym zabraknie sił. A za suchymi liczbami miejsc parkingowych kryją się konkretni ludzie. Seniorzy, którzy budowali tę część Ursynowa, rodzice wracający z dziećmi z zajęć pozalekcyjnych, którzy nie wiedzą, gdzie zaparkują samochód. Mieszkańcy okolicznych osiedli, którym także zaczyna brakować miejsc.

To nie tylko walka o miejsca postojowe. To walka o szacunek, o prawo do wysłuchania, o poczucie, że głos mieszkańców coś znaczy. To też jest smutne, że żadne media tym się nie interesują – poza lokalnymi 

- mówi przewodniczący zgromadzenia.

Kolejne protesty zaplanowane są w najbliższym czasie. - Jest w tej chwili stałe, twarde jądro protestu. Nie bierze nas zmęczenie - zapewniają uczestnicy.

Pytanie, ile takich protestów musi się odbyć, żeby prezydent miasta zechciał z nami porozmawiać?

- gorzko kwitują.