Rodzice - obudźcie się. Dzieciom nie wolno wszystkiego! LIST CZYTELNIKA

Nasz Czytelnik z Natolina od kilku tygodni spóźnia się do pracy i jest zmuszony do korzystania ze schodów zamiast windy. Powodem są zabawy dzieci sąsiadów. Czy ktoś tu trochę nie przesadza? Jego list publikujemy w całości, zapraszamy do komentowania.

Pewnie tym listem narażę się połowie populacji Ursynowa, ale jeśli choć jeden rodzic weźmie go sobie do serca, to będzie mój sukces. Cierpliwie znosiłem hałasy sąsiadów z dołu. Wiadomo dzieci – bawią się, krzyczą, rzucają jakieś zabawki, klocki. Poranne i noce płacze wpisały się w mój rozkład dnia i mimo że czasem uszy puchły, mówiłem: życie. Nieznośna proza życia w ursynowskim bloku.

Ale... miarka się przebrała, kiedy kolejny ranek z rzędu, wychodząc do pracy, musiałem czekać ponad 10 minut na windę, która dojechała do mnie z parteru (na 6. piętro), zatrzymując się na każdym jednym po drodze. Dlaczego? Bo dzieci sąsiadów uważają to za świetną zabawę!

Sam pamiętam jak "za dzieciaka" robiłem z kolegami takie "numery", ale jestem pewien, że rodzice srogo by mnie za to objechali. A na pewno nie przyszłoby mi do głowy robić czegoś takiego przy nich!

I żeby nie było, że hejt, że się czepiam biednych „madek”. Wyznaję zasadę: Żyj i daj żyć innym. Ta sytuacja z windą powtarza się od paru miesięcy kilka razy w tygodniu. Sąsiedzi już nawet między sobą zaczęli o tym rozmawiać, bo spotykają się rano na schodach albo w windzie. Taka przymusowa integracja nam się trafiła!

Najpierw o godzinie, w której pół bloku rusza do pracy/szkoły obydwie (!!!) windy są na dłuższy czas blokowane przez sześcioosobową rodzinę w celu zapakowania się do niej (rozumiem, że do jednej mogą się nie zmieścić i logistyka jest trudna). Potem, kiedy rodzina wysiądzie, dzieci przelatują po wszystkich guzikach i windy jadą w górę, zatrzymując się na każdym piętrze i wioząc wszystkich pasażerów W GÓRĘ.

To naprawdę zaczyna nas wszystkich - lokatorów - bardzo wkurzać. Sąsiedzi próbowali rozmawiać z rodzicami, którzy mieli rzucić na odczepne „Przecież to tylko dzieci”. Tylko do czego doprowadzi takie myślenie? Kogo wychowamy?

Z takich dzieci wyrosną dorośli, którzy nie będą znali i przestrzegali norm społecznych, bo ważniejsze będzie, że ONE CHCĄ. Będą mieli gdzieś zdanie innych, bo rodzice ich nauczyli, że mogą robić TO, CO CHCĄ. Gorzej, jak trafi swój na swego, to dopiero będzie zdziwienie.

Ludzie! Trzeba szanować czas i prawa innych. Prawo do korzystania z windy (zazwyczaj połowa sąsiadów zasuwa schodami) i dotarcia na czas do pracy. Uczmy dzieci, że ich prawo do zabawy nie obowiązuje zawsze i wszędzie. Dla wspólnego przyszłego dobra.

Michał (nazwisko do wiadomości redakcji)

*******************************************

Zamieszczony tekst jest osobistą opinią autora. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za powyższe stwierdzenia. W dziale "Opinie" lub "List czytelnika" publikujemy stanowiska mieszkańców i instytucji, które wnoszą cenne uwagi do debaty na dany temat. Zachęcamy do komentowania i nadsyłania własnych opinii: [email protected].