"Mam bilet za 100 zł, więc wymagam". Kierowca MZA odpowiada na apel czytelniczki

Groźby i życzenia śmierci, pobicia kierowców, nieuzasadnione pretensje. Z takimi zachowaniami pasażerów na co dzień mierzą się kierowcy Warszawskiego Transportu Publicznego. W grudniu nasza czytelniczka zaapelowała do kierowców MZA w sprawie gwałtownego hamowania autobusami. "Wozicie żywych ludzi, a nie kartofle!" - pisała seniorka w liście do Haloursynow.pl. Dziś publikujemy odpowiedź kierowcy autobusu miejskiego - pana Roberta, autora profilu "Robert - Warsaw Bus Driver" na Facebooku, który przedstawia drugą stronę medalu. Jego list publikujemy w całości, zapraszamy do komentowania.

Każdego dnia komunikacja miejska w Warszawie, świadczy usługę dla mieszkańców oraz wszystkich tych, którzy odwiedzają miasto. Przewozi z pkt A do pkt B pasażerów w Warszawie oraz pod Warszawą na liniach zarówno miejskich, podmiejskich, jak i nocnych. Pracujemy na trzy zmiany, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, w tym także w Święta, Sylwestra czy w Nowy Rok.

Nie mając wakacji z rodziną, poświęcając się i przychodząc do pracy, zamiast mieć wolne, nie dając tym samym naszym najbliższym czasu, nie okazując zainteresowania dzieciom oraz rzadko bywając w domu.

Czytając artykuł na Haloursynow.pl – „List czytelniczki do kierowców MZA” - zauważam niestety ogromną agresję w komentarzach ze strony Was, pasażerów do nas kierowców, ale tak naprawdę jest ona nieuzasadniona.

Jeden wypadek na moście nam wystarczy...

Kierowcy borykają się z różnymi problemami w swoim życiu prywatnym - jak każdy inny człowiek. Pamiętajmy także, że w każdym zawodzie zawsze może się trafić jakaś czarna owca, której zachowanie może zepsuć wizerunek całej grupy. Mimo to nie oceniajmy wszystkich tą samą miarą! To samo tyczy się pasażerów: są źli i agresywni, ale są również życzliwi, pełni uśmiechu ludzie, dla których chce się prowadzić ten autobus.

Ciągłe funkcjonowanie na najwyższych obrotach, gonitwa za czasem, pukanie w zegarek podczas przyjazdu na przystanek, kłótnie w pojeździe z kierowcą o czas przejazdu i wiele, wiele innych spraw, jakie dotykają kobiety i mężczyzn w zawodzie kierowcy autobusu. Pamiętajmy również o wiecznej czujności podczas jazdy i że rozproszenie kierowcy podczas jazdy może doprowadzić do tragedii. Jedna na moście nam wystarczy...

Ale czy Państwo o tym wiecie? Wątpię. Postawmy sobie kolejne pytanie:

Jak Wy - jako pasażerowie - nas postrzegacie? Walenie w kabinę, wyzwiska, grożenie śmiercią, ataki agresywne niemające żadnych podstaw do takiego zachowania, pobicia - znane sytuacje z Poznania czy też z Jeleniej Góry. Każdego dnia jesteśmy narażeni na takie zachowania i tego także się obawiamy, wychodząc z domu, żegnając się z najbliższymi, nie wiedząc, czy wrócimy cali i zdrowi do domów, albowiem poziom agresji rośnie - sam nie wiem czemu.

Kiedy Wy jako pasażerowie przychodzicie do nas kierowców z pytaniem, my zawsze Wam odpowiemy, służymy pomocą oraz udzielimy odpowiedzi.

Czy zatem kiedy stawiacie tezę - pod artykułem i na profilu redakcji Haloursynow.pl - że kierowca ma ubaw, kiedy dodaje gazu, a potem rzekomo gwałtownie hamuje i cierpią ludzie, czy też, mamy odpowiedzieć – nie da się, taki mamy klimat, to wina Wasza, bo się nie trzymacie poręczy? Bardzo często obserwuję Was także jako pasażer i muszę przyznać, że naprawdę dziwię się, że tak można się zachowywać w środkach komunikacji miejskiej. Trzymanie nóg na fotelach, zostawianie chlewu po sobie, "bo byłem głodny więc musiałem zjeść, a sprzątnie po mnie kierowca autobusu".

Pragnę powiedzieć, że taka sytuacja jak widać na powyższej fotografii, to normalność w zawodzie kierowcy, a świadczy tylko o osobie, która jechała i korzystała z tego fotela. Nie wierzę, że rodzice nie wychowali Państwa z należytą starannością. Skąd zatem takie zachowanie u Pasażerów w dzisiejszych czasach? Czy kolejni pasażerowie muszą mieć w autobusach i innych środkach komunikacji miejskiej takie widoki?

"Mam bilet za 100 złotych, to wymagam"

Postawmy znów pytanie: dlaczego kierowcy odchodzą z komunikacji miejskiej i szukają pracy w innych miejscach, a czasem opuszczają Polskę i wyjeżdżają na Zachód do innych krajów?

Bo jak widać na załączonym obrazku i po setkach komentarzach w sieci na wielu profilach, po prostu nie macie Państwo szacunku do nich, traktujecie ich jak śmieci, jak bydło, wydaje się Wam, że jesteście "mega fajni", "mam bilet za 100 zł to wymagam".

A gdzie podział się szacunek? Uprzejmość? Wspólne dbanie o nasze dobro, jakim jest komunikacja miejska, ponieważ służy nam wszystkim? Dlaczego kierowca to nie człowiek wg Was, pasażerów? Nawet dzieci już nie mają szacunku do kierowców, a to wynosi się z domu.

Dzieci i młodzież zwracające się do osób starszych na TY. Moim zdaniem jest to niedopuszczalne i nigdy tak się nie powinno zadziać. Przecież kierowca autobusu ma uczucia, rodzinę, sam sobie wybrał tę pracę i dostaje od społeczeństwa niezłego kopa każdego dnia. Gdzie podziała się kultura u Was, pasażerów Warszawskiego Transportu Publicznego?

Jak to jest, że kiedy kierowca pomoże małej dziewczynce i uratuje ją przed zagrożeniem, kiedy przeprowadzi jeża na drugą stronę ulicy lub kiedy pomoże osobie, która wymaga pomocy, to bijecie brawa, znikają agresywne komentarze, raptem świat staje się piękniejszy, lepszy, a kierowca w końcu staje się wśród społeczeństwa człowiekiem, ponieważ On także zasługuje na pochwałę, szacunek, powiedzenie – dzień dobry panie kierowco lub do widzenia, miłego dnia...

Wiele razy słyszałem w swojej pracy niecenzuralne słowa pod swoim adresem jako kierowca autobusu, z groźbami nawet karalnymi w tym z groźbą śmierci. Zacytuję:„Zabiję Ciebie i całą Twoją rodzinę, cwelu”

Gdzie byli wówczas pasażerowie, kiedy słowa owe były wypowiadane wobec mnie kierowcy? Odpowiem Państwu – w wirtualnej rzeczywistości – patrzyli się w telefon i udawali, że nie widzą. Bo tak było im łatwiej.

Z czym mierzy się kierowca autobusu

Stawiam kolejne pytanie: Dlaczego człowiek nie wspiera człowieka, kiedy dzieje się źle? Dlaczego jest taka znieczulica w naszym społeczeństwie, że kiedy zaglądamy do innego ogródka. to widzimy mnóstwo niedoskonałości i wylewamy jad, a kiedy zaglądamy do swojego bałaganu, to wówczas mówimy, że wszystko jest okej – tak po amerykańsku i nie ma się do czego przyczepić.

W wielu przypadkach rzeczywistość jest zupełnie inna. Ale oczywiście najlepiej jest wylewać na bogu ducha winnego kierowcę najgorsze słowa w sieci, mając konta anonimowe - wiele osób tak robi. Bo tak jest łatwiej. Jednego dnia podajemy mu rękę, a drugiego z anonimowego konta piszemy skargę na niego. A niech ma, niech się tłumaczy, a może po premii mu pojadą, a dobrze mu tak!

Z czym musi zmierzyć się kierowca podczas prowadzenia autobusu zarówno krótkiego, jak i przegubowego?

Zastawianie przystanków autobusowych gdzie skala tego jest porażająca, nagłe wyprzedzanie i potem nagłe hamowanie pojazdów osobowych przed pojazdem autobusowym - ciągłe wrażenie, że "ja muszę być przed autobusem dlatego wyprzedzę go, aby być 1 min przed nim", przechodzenie przez pasy przed samym pojazdem autobusowym, patrząc się w telefon komórkowy, głośne rozmowy przez telefon komórkowy siedząc z przodu pojazdu, próby zaprószenia ognia wewnątrz pojazdu (zdarzają się przypadki zapalenia papierosa w autobusie), otwieranie okien i wychylanie się - tym samym zasłanianie widoczności w lusterkach wstecznych prowadzącemu pojazd, i wiele innych różnych sytuacji na drodze jakich doświadczamy każdego dnia.

Także i sam organizator transportu publicznego narzuca nam swoistego rodzaju różne zapisy w tym, chociażby ten ostatni, aby pilnować liczby pasażerów w pojeździe, gdzie w moim odczuciu kierowca nie jest od tego, wszelkie zapisy prawne mówią inaczej. W czasie pandemii koronawirusa byliśmy do tego zobligowani, ale później wycofano się z tego. Ta kwestia oburza nas kierowców, ale też daje wiele do myślenia, a czas pokaże, co będzie dalej…

Pamiętajmy, że to dzięki nim Państwo jeździcie do pracy, albowiem podejmują swoją pracę na trzy zmiany, wstając wcześnie rano, wracając do domu późną nocą lub późnym wieczorem wychodząc do pracy, aby służyć Wam na nocnej zmianie, niezależnie od warunków atmosferycznych na zewnątrz, gdzie jeszcze bardziej są narażeni na utratę zdrowia i życia ludzkiego.

Lecące butelki piwa w stronę autobusu nocnego, kiedy pijany pasażer zakłócał porządek w autobusie i zaczepiał pasażerów, walenie w boczne drzwi, kiedy autobus stoi na czerwonym świetle poza przystankiem, próba udowodnienia przed swoimi znajomymi, jaki to ja kozak jestem, bijąc kierowcę tak, że trafia do szpitala – to tylko kilka sytuacji, z jakimi musimy się zmagać, pracując w dzień oraz na nocnej zmianie, świadcząc usługę przewozu osób w mieście lub poza nim na obcym terenie. Zaczepiania Pań kierowczyń na liniach podmiejskich i obrażania ich – takie głosy do mnie dochodzą od koleżanek i kolegów z branży.

Mnie osobiście jest wstyd, że do takich sytuacji dochodzi w XXI wieku!

"Nie mając szacunku do innych, nie mamy szacunku dla siebie"

Od 7 czerwca motorniczy tramwajów i pociągów, konduktorzy, kierowcy autobusów podczas pracy będą chronieni tak jak policjanci – za naruszenie ich nietykalności będzie grozić do trzech lat więzienia – czytam w wydaniu gazety "Rzeczpospolita". Czyn będzie ścigany z urzędu, a za napaść, której finałem jest ciężki uszczerbek na zdrowiu, sprawca może trafić do więzienia aż na 12 lat.

„W praktyce oznacza to, że przedmiotem szczególnej ochrony prawnokarnej stanie się m.in. nietykalność cielesna, godność osobista kierowców, motorniczych i maszynistów podczas wykonywania obowiązków służbowych” – głosi komunikat Kancelarii Prezydenta RP. W Sejmie poparło tę ustawę aż 443 posłów.

W wywiadzie dla Gazety Wyborczej z 6 lutego 2022 roku mówiłem: "Za kierownicą autobusu siedzi człowiek, który też ma lepsze i gorsze dni. Nie żaden prostak, cham, świnia, krętacz, pijak czy złodziej". Po prostu człowiek i aż człowiek, którego należy uszanować.

Nie mając szacunku do innych osób, tym samym nie mamy szacunku do samego siebie. Czasem wystarczy niewiele, by ktoś poczuł się lepiej.

Może to być, chociażby dobre słowo, ale też odnoszenie się do innych z szacunkiem, życzliwością i otwartością. Takie postawy promuje kampania społeczno-edukacyjno-badawcza "Mów do mnie grzecznie". Co w ogóle oznacza "mówić do kogoś grzecznie"?

- Do rzeczy, językiem faktów i z szacunkiem do drugiego człowieka - wyjaśnia dr Małgorzata Godlewska, psycholog społeczna, trenerka i wykładowczyni Uniwersytetu SWPS. Gość "Zagadkowej niedzieli" w Radiowej Trójce (audycja z 23 kwietnia 2023 r.), dodaje, że mówienie z szacunkiem jest istotne przy każdej okazji. - Niezależnie od tego, czy ktoś jest starszy, czy młodszy. Po prostu staramy się traktować tę osobę jak siebie samego. Nie wywyższamy się w żaden sposób, ale też nie poniżamy. JESTEŚMY RÓWNI i staramy się uwzględnić potrzeby i emocje drugiej osoby - tak mówiła pani doktor.

Rozpoczynamy nowy rok 2024. Postarajmy się, zaczynając od teraz, mówić do drugiego człowieka - w tym także do kierowców autobusów - z uśmiechem i życzliwością, okażmy im szacunek za trud, jaki każdego dnia podejmują, będąc w swojej pracy. Wykonując usługę na rzecz Was, pasażerów, można powiedzieć, że jest to swoistego rodzaju służba, albowiem nawet w te dni świąteczne Ci niedobrzy i okrutni kierowcy przyszli do swojej pracy, aby znów być na posterunku, abyście Wy mogli pojechać do swoich rodzin, wrócić potem do domu ciesząc się bliskością w gronie przyjaciół i najbliższej rodziny.

Życzę zatem, aby nowy rok 2024 zakończył spory w społeczeństwie, aby znów zapanował spokój i radość wśród nas, abyśmy podróżowali z wielką uwagą, trzymali się poręczy, skupiali uwagę nie na sobie samym, ale także dostrzegali drugiego człowieka. Niech Duch noworoczny przenika nasze serca, aby dać nam nadzieję na lepsze zmiany, niech zagości uśmiech na twarzy oraz miejmy szacunek dla drugiego człowieka niezależnie jaki zawód wykonuje.

Pozdrawiam jak zawsze Wasz miły Pan kierowca

autor profilu Robert - Warsaw Bus Driver

******************************************

Zamieszczony tekst jest osobistą opinią autora. Śródtytuły pochodzą od redakcji. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za powyższe stwierdzenia. W dziale "Opinie" lub "List czytelnika" publikujemy stanowiska mieszkańców i instytucji, które wnoszą cenne uwagi do debaty na dany temat. Zachęcamy do komentowania i nadsyłania własnych opinii: [email protected].

[ZT]25397[/ZT]