30-lecie ursynowskiej podstawówki! Wspomnienia i radosny piknik

Ursynowska podstawówka z Kopcińskiego skończyła 30 lat. Przez kilka dni trwały huczne obchody. Były apele, spotkania, wspomnienia i piknik. Był też uroczysty polonez!

Szkoła Podstawowa nr 343 przy ul. Kopcińskiego hucznie świętuje swoje 30. urodziny. Jest co celebrować, gdyż oprócz kolejnego dziesięciolecia istnienia placówki, mija 20 lat, odkąd nadano jej imię Matki Teresy z Kalkuty.

Obchody rozpoczęły się w środę apelem dla uczniów o historii szkoły, ponownym otwarciem jadłodzielni przy ul. Nugat 4 oraz otwartym spotkaniem "Niezapominajka Wolicka". Kolejnego dnia, w czwartek, przyszedł czas na uroczystą galę oraz mszę św. w intencji całej społeczności szkoły.

Piknik urodzinowy w ursynowskiej podstawówce

Piątek to dzień, w którym uczniowie mieli zdecydowanie najwięcej atrakcji. Na boiskach szkolnych odbył się urodzinowy piknik. Imprezę rozpoczęło zatańczenie poloneza na świeżym powietrzu przez uczniów klas ósmych, którzy układ mają już w małym palcu.

Po tańcach przyszedł czas na przedstawienia. Klasy trzecie przygotowały "Małego Księcia", a po nich wystąpili uczniowie klas 7. i 8. ze swoim hiszpańskim akcentem, czyli grą na kubkach i śpiewem. Nie zabrakło również wielu ciekawych i smacznych stoisk. Były lody, gofry, ciasta i lemoniada, ale również balony i wiele ciekawych książek do zabrania ze sobą. O godz. 14 przyszedł czas na sportowe rozgrywki na dużym boisku.

Czas na wspominki!

Pośród wielu atrakcji i zabawy znalazł się czas na wspominki, jak to było przez te 30 lat. Na pikniku pojawiło się wielu nauczycieli, którzy w szkole pracują lub pracowali od początku.

Jestem taką weteranką, można powiedzieć, bo pracuję tu prawie od 30 lat, czyli od początku. Bardzo podoba mi się, że wszyscy są zaangażowani w życie szkoły, od najmłodszych do starszych. Jesteśmy taką wielką szkolną rodziną!

- mówi pani Renata obsługująca stoisko ze smakołykami. 

- Ja pracuję w sumie 30 lat i jeden dzień. Pamiętam jak w wieczór przed pierwszym września, pomagałam jeszcze z mężem składać ławki dla uczniów. Teraz jestem już na emeryturze, ale wciąż pracuję na pół etatu - dodaje pani Irena. 

Nie zabrakło dobrych wspomnień absolwentów, którzy kończyli wolicką podstawówkę, gdy ta dopiero raczkowała.

Bardzo dobrze wspominam te czasy! Dlatego też bez zawahania posłałam tu moją córkę. Wielu nauczycieli uczy tu do dziś, co pokazuje, że szkoła ma fajny klimat.

Najlepiej wspominam zajęcia taneczne prowadzone przez jedną nauczycielkę

- opowiada pani Anna. 

[FOTORELACJANOWA]5681[/FOTORELACJANOWA]