Przed urzędem dzielnicy stanęła wystawa poświęcona Kornelowi Makuszyńskiemu „Złoty, kochany wariat”. W tym roku mija 70 lat od śmierci pisarza, poety, krytyka teatralnego, członka Polskiej Akademii Literatury. Znany jest przede wszystkim jako autor popularnych powieści dla dzieci i młodzieży, takich jak "Szatan z siódmej klasy", "Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki" czy "Przygody Koziołka Matołka".
Kornel Makuszyński urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju koło Lwowa. Pierwsze nauki pobierał w miejscowej szkole powszechnej. W 1895 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Stryju, gdzie ukończył zaledwie pierwszą klasę, bo wyleciał ze szkoły za obrazoburczą satyrę na księdza katechetę. Naukę kontynuował w gimnazjum w Przemyślu. Jednak za pojedynek na pistolety o ukochaną, został ponownie relegowany ze szkoły. Później było już „z górki”. Czwartą klasę ukończył we Lwowie. Tutaj w „Tygodniku Literackim” po raz pierwszy opublikowano jego sonety. We Lwowie również ukończył studia filozoficzne. Później dużo podróżował po Europie z innymi znanymi polskimi pisarzami. W Paryżu studiował literaturę francuską.
Wiersze zaczął pisać w wieku 14 lat, a ich pierwszym recenzentem był Leopold Staff. W wieku 16 lat opublikował swoje pierwsze wiersze w dzienniku „Słowo Polskie” i wkrótce został recenzentem teatralnym. Podczas I wojny światowej, wraz z żoną, zostali internowani jako wrogowie Rosji, ale dzięki pomocy szwagra, aktorów i innych, zostali uwolnieni i osiedli w Kijowie, gdzie pisarz został prezesem Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim Teatru Polskiego.
Po zakończeniu wojny osiedlił się w Warszawie, co przyczyniło się do rozwoju jego literackiej kariery. W okresie międzywojennym spędzał kilka miesięcy w Zakopanem i był zaangażowany w Wojskowy Wydział Propagandy podczas wojny polsko-bolszewickiej. Był znaną i zamożną osobą, zbierającą dzieła sztuki.
Kornel Makuszyński był człowiekiem z gruntu serdecznym, życzliwie usposobionym do świata i ludzi, skorym do żartów. W jego twórczości szczególną rolę odegrały wierszowane opowieści, przeznaczone dla najmłodszych dzieci, które można by uznać za zapowiedź komiksów. Pierwszą książkę dla dzieci - „Szewc Kopytko i Kaczor Kwak” - wydał jeszcze przed wojną, w 1912 roku. Jednak to w latach trzydziestych powstały najbardziej znane utwory dla dzieci i młodzieży. W tym „Przyjaciel Wesołego Diabła”, „Panna z mokrą głową”, „120 przygód Koziołka Matołka”, „Awantury i Wybryki małej małpki Fiki-Miki”, „Szatan z siódmej klasy”, „Awantura o Basię” czy „Szaleństwa panny Ewy”. W 1928 roku powstała powieść " O dwóch takich, co ukradli księżyc", znana dziś głównie z filmu z lat 60., w którym zagrali Jarosław i Lech Kaczyńscy.
W trakcie II wojny światowej, podczas niemieckiego oblężenia Warszawy w 1939 r. stracił praktycznie wszystko, kiedy bomba trafiła w budynek, w którym mieszkał, w tym swoje rękopisy i zbiory sztuki. Udało mu się przetrwać okupację niemiecką w Warszawie, ale po wojnie został objęty zakazem publikacji i poddany szykanom. Makuszyński zdołał opublikować tylko jedną nową książkę. Był odsuwany przez władze, ponieważ, jak twierdzili ówcześni prominenci, miał lub mógł mieć zły wpływ na powojenną młodzież. Po wojnie żył w zapomnieniu i niedostatku w Zakopanem, gdzie zmarł w 1953 roku.
W ramach wystawy możemy zobaczyć zdjęcia pisarza, okładki książek, kadry z ekranizacji jego książek czy ilustracje z prac dla dzieci. Przeczytamy też o ciekawostkach związanych z twórczością i życiem Makuszyńskiego. Wystawę „Kornel Makuszyński – Złoty, kochany wariat!” można oglądać przed urzędem, od strony al. KEN do 31 maja.
[FOTORELACJA]5128[/FOTORELACJA]
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz