Zaburzenie osobowości borderline u młodzieży – skąd się bierze i jak z nim walczyć?

Nastolatki przeżywają wszystko intensywniej niż dorośli – to naturalny etap rozwoju, po którym zwykle następuje okres ustabilizowania emocji. Jednak u części młodych osób wahania nastroju, impulsywność i trudności w relacjach utrzymują się dłużej i przybierają na tyle duże rozmiary, że utrudniają codzienne funkcjonowanie i kontakty z otoczeniem. Wtedy można podejrzewać zaburzenie osobowości borderline (BPD) – złożone zaburzenie emocjonalne, które rodzice często mylą z intensywnym przebiegiem okresu dojrzewania. W rzeczywistości to poważny problem, wymagający zrozumienia, empatii i specjalistycznego wsparcia.

Czym jest zaburzenie osobowości borderline?

Zaburzenie osobowości typu borderline nazywane jest osobowością z pogranicza, w której dominują skrajne emocje, niestabilność nastroju, impulsywność oraz trudność w utrzymywaniu relacji z innymi. Osoba z tym zaburzeniem może w jednej chwili czuć miłość i bliskość, a w następnej złość i odrzucenie. Typowe objawy obejmują także silny lęk przed samotnością, poczucie pustki, problemy z tożsamością i trudności w panowaniu nad gniewem. U młodzieży takie zachowania mogą przejawiać się nagłymi wybuchami emocji, podejrzliwością i nieufnością, obwinianiem innych za swoje złe zachowanie, samookaleczaniem, konfliktami z rodzicami i rówieśnikami, a nawet próbami samobójczymi.

Skąd bierze się zaburzenie borderline?

Nie istnieje jedna przyczyna tego zaburzenia. Wpływ na nie mają zarówno czynniki biologiczne, np. predyspozycje genetyczne i zaburzenia w funkcjonowaniu neuroprzekaźników, jak i czynniki środowiskowe, to znaczy trudne relacje rodzinne, brak stabilności emocjonalnej w domu, przemoc psychiczna lub fizyczna, a także doświadczenia traumy. Dziecko, które dorastało w otoczeniu pełnym chaosu, braku poczucia bezpieczeństwa lub zbyt wysokich oczekiwań, może w dorosłym życiu przejawiać trudności w regulacji emocji i samoocenie. Wczesna diagnoza oraz wsparcie psychoterapeutyczne pozwalają jednak znacząco poprawić jakość życia młodej osoby.

Jak wygląda i ile trwa leczenie borderline w Polsce?

W leczeniu zaburzenia osobowości typu borderline kluczową rolę odgrywa długoterminowa psychoterapia (ok. 3-5 tygodni), prowadzona w zamkniętym ośrodku terapeutycznym. Najczęściej stosowane podejścia to terapia dialektyczno-behawioralna (DBT), terapia poznawczo-behawioralna (CBT) oraz systemowa terapia rodzinna, która wspiera odbudowę relacji rodzinnych i poprawę komunikacji. Równie istotnym elementem leczenia jest nauka rozpoznawania napięcia, rozwijanie umiejętności regulacji emocji i reagowania w sposób konstruktywny.

Osobowość borderline leczenie Warszawa – gdzie szukać pomocy?

Kompleksowe podejście do terapii oferuje ośrodek Gedeon Medica w Konstancinie-Jeziornie, gdzie leczenie odbywa się w atmosferze zaufania, akceptacji i zrozumienia. Ośrodek prowadzi osobne programy terapeutyczne dla dzieci i młodzieży od 11. roku życia – w małych grupach, z indywidualnym wsparciem psychologa i psychoterapeuty. Zespół z ponad 20-letnim doświadczeniem wykorzystuje różnorodne formy terapii, m.in. psychoterapię indywidualną i grupową, arteterapię, psychodramę biograficzną, muzykoterapię oraz trening społecznego poznania. Dzięki temu pacjenci uczą się lepiej rozumieć własne emocje, odzyskują poczucie sprawczości i budują trwałe poczucie własnej wartości.

Zaburzenie osobowości typu borderline leczenie – dlaczego warto rozpocząć terapię jak najwcześniej?

Zaburzenie osobowości borderline nie oznacza wyroku – to sygnał, że emocje wymykają się spod kontroli i potrzebują wsparcia. Im wcześniej młody człowiek otrzyma pomoc, tym większa szansa na zdrowy rozwój emocjonalny, stabilne relacje i satysfakcję z życia. Wsparcie rodziny, zrozumienie i odpowiednia terapia potrafią całkowicie odmienić sposób, w jaki nastolatek radzi sobie ze światem i samym sobą.

Jeśli bliska osoba zmaga się z trudnościami emocjonalnymi, które wydają się nie do opanowania, warto zwrócić się do specjalistów. Zespół Gedeon Medica od lat pomaga młodzieży i dorosłym odzyskać równowagę, spokój i wiarę w to, że emocje nie muszą ranić, a mogą stać się źródłem siły i rozwoju.