Z chorobą układu kostnego, jaką jest osteoporoza, boryka się coraz więcej osób, zwłaszcza kobiet. Schorzenie to charakteryzuje się utratą masy kostnej, co przekłada się na zmniejszoną wytrzymałością kości i ich większość podatność na złamania, nawet przy niewielkim, lub wręcz niezauważalnym urazie. Pacjenci z osteoporozą są w stanie doznać złamania np. przy wstawaniu z łóżka czy oparciu się dłonią o ścianę. Częste są załamania w obszarze kręgosłupa, bioder i nadgarstków. Złamania z kolei mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, zwłaszcza w podeszłym wieku. Niestety, w wielu przypadkach leczenie osteoporozy wdrożone jest bardzo późno. Trzeba wiedzieć, że – zgodnie ze statystykami medycznymi - 50% kobiet i 20% mężczyzn po 50 roku życia doznaje chociaż raz złamania, którego przyczyną jest osteoporoza. Gdyby ci pacjenci i pacjentki wcześniej wiedzieli o tym, że ich szkielet traci masę kostną – wielu z tych urazów można byłoby uniknąć.
Najskuteczniejszym, a przy tym nieinwazyjnym, bezbolesnym i szybkim badaniem jest densytometria. Badanie to polega na mierzeniu gęstości mineralnej kości przy pomocy niewielkich dawek promieniowania RTG. Zwykle bada się okolice kręgosłupa i bioder, a badanie przypomina wykonanie zdjęcia rentgenowskiego. Oczywiście, kluczowy tutaj jest opis wyniku badania przez doświadczonego lekarza. Specjalista otrzymuje wydruk z wartościami pomiarów gęstości mineralnej, na którego podstawie jest w stanie ocenić stan pacjenta. Oceny stopnia zaawansowania osteoporozy dokonuje się na podstawie tzw. skali T-score. Skala ta porównuje wynik pacjenta z wartościami uśrednionymi (normatywnymi) dla populacji młodych, zdrowych osób.
Badanie w kierunku osteoporozy można zrobić ze skierowaniem od lekarza w wielu przychodniach. Najczęściej, w tej samej placówce można udać się na konsultację lekarską, wykonać densytometrię oraz uzyskać pomoc i porady. Ważne jest, by po zdiagnozowaniu osteoporozy, pozostawać pod opieką medyczną i stosować się do planu leczenia. Kolejne badania densytometryczne w ciągu następnych lat wykażą, czy wdrożone leczenie, suplementacja, zwiększona aktywność fizyczna etc. przynosi oczekiwane efekty i czy gęstość mineralna kości pacjenta się poprawia, pozostaje stabilna czy pogarsza.
